ഗുൽമോഹർ

 

വസന്തത്തിലെ 

ചൂടുള്ള ഒരു പകലിൽ 

തെല്ലൊരു തെന്നലിൽ 

തലതല്ലി തെരുവോരത്തു വീണ 

വാകപ്പൂക്കൾ 

പകുതിയും നിർജീവമായിരുന്നു...

വസന്തത്തിൻ്റെ ഒരുതുണ്ട്

കയ്യിലേന്തി 

പ്രിയരെയാരെയോ

തേടിയെത്തിയൊരാൾ,

പാതിയും ചത്ത പൂക്കളെ 

ചവിട്ടിത്തെറിപ്പിച്ചു കടന്നു പോകവേ

കാതോട് ചേർത്തുവച്ച

ഫോണിൽ പറഞ്ഞു-

"ഗുൽമോഹർ 

പട്ട് പരവതാനി വിരിച്ച

തെരുവോരത്തു കൂടി

ഞാൻ വരുന്നുണ്ട്,

കയ്യിലൊരു പൂക്കുടന്നയുമായി"

നിർവികാരതയോടെ 

നീലാകാശം നോക്കിക്കിടന്നു

നിശബ്ദമായി ഒരു

ഗുൽമോഹർ ദലം 

മറുപടി പറഞ്ഞു -

"ചോര ചിന്തി കൊഴിഞ്ഞു വീണിട്ടും,

 അത്രമേൽ മനോഹരമായി 

വഴിയൊരുക്കി കിടന്ന ഗുൽമോഹറിനോളം,

 പ്രണയം കരുതി വച്ച മറ്റാരുണ്ട്?"